مطالعات جدید مؤسسه ملی بهداشت نتوانستند شواهدی دال بر آسیب مغزی در اسکن‌ها یا نشانگرهای خون دیپلمات‌ها و جاسوسانی که از علائم سندرم هاوانا رنج می‌بردند، بیابند و نتیجه‌گیری سازمان‌های اطلاعاتی ایالات متحده را در مورد حوادث عجیب سلامتی تقویت کرد.
آژانس های جاسوسی به این نتیجه رسیده اند که علائم ناتوان کننده مرتبط با سندرم هاوانا، از جمله سرگیجه و میگرن، کار یک قدرت خارجی متخاصم نیست. آنها سلاح یا وسیله‌ای را شناسایی نکرده‌اند که این جراحات را ایجاد کرده باشد، و تحلیلگران اطلاعاتی اکنون معتقدند که علائم به احتمال زیاد توسط عوامل محیطی، شرایط پزشکی موجود یا استرس توضیح داده می‌شوند.
دانشمند اصلی یکی از دو مطالعه جدید گفت که اگرچه این مطالعه برای یافتن علت طراحی نشده بود، اما یافته‌ها با آن تعیین‌ها مطابقت داشتند.
نویسندگان گفتند که این مطالعات با یافته های محققان دانشگاه پنسیلوانیا که تفاوت هایی را در اسکن مغز افراد مبتلا به علائم سندرم هاوانا و گروه کنترل یافته اند، در تضاد است.
دکتر دیوید رلمن، دانشمند برجسته ای که به پرونده های طبقه بندی شده مربوط به پرونده ها و نمایندگان افراد مبتلا به سندرم هاوانا دسترسی داشته است، گفت که مطالعات جدید ناقص بودند. او گفت که تشخیص بسیاری از آسیب های مغزی با اسکن یا نشانگرهای خون دشوار است. وی افزود: این یافته‌ها منافاتی ندارد که یک نیروی خارجی، مانند یک دستگاه انرژی هدایت‌شده، می‌تواند به کارمندان فعلی و سابق دولت آسیب برساند.
این مطالعات روز دوشنبه در مجله انجمن پزشکی آمریکا همراه با سرمقاله دکتر رلمن منتشر شد که انتقادی به یافته‌ها بود.
این حوادث در اواخر سال 2016 و در سال 2017 در هاوانا و بعداً در چین، اتریش و جاهای دیگر با غلظت بیشتری شروع شد. دولت بایدن در سال 2021 روی کار آمد و قول داد که مراقبت های بهداشتی را برای دیپلمات ها و جاسوسانی که از این علائم رنج می برند، بهبود بخشد و متعهد شد که آنچه را که باعث این علائم شده است، درک کند.
مطالعات انجام شده توسط دانشگاه پنسیلوانیا در سال‌های 2018 و 2019 نشان می‌دهد که افراد مبتلا به این سندرم آسیب‌های مغزی احتمالی دارند که با آسیب‌های ضربه مغزی معمولی یا سایر آسیب‌های مغزی تروماتیک متفاوت است.
مطالعات NIH گروه متفاوتی از افراد را بررسی کردند که کمتر از یک سوم موارد همپوشانی داشتند. دکتر لیتون چان، سرپرست ارشد علمی مرکز بالینی NIH و نویسنده اصلی یکی از مطالعات، گفت که از 86 شرکت کننده، 24 مورد از کوبا، 6 مورد از چین، 17 مورد از وین، 9 مورد از سراسر جهان بودند. ایالات متحده و 30 مورد از مکان های دیگر.
در حین بررسی اسکن های مغزی، محققان هیچ تفاوت قابل توجهی با گروه کنترل پیدا نکردند.
در یک کنفرانس خبری که نتایج را قبل از انتشار عمومی مورد بحث قرار داد، دانشمندان NIH گفتند اسکن‌های آنها که در یک محیط تحقیقاتی انجام شده است، دقیق‌تر از اسکن‌هایی است که عمدتاً در محیط‌های بالینی در طول مطالعات قبلی تولید شده‌اند. آنها همچنین گفتند که گروه کنترل بیشتر با شرکت کنندگان در مطالعه تطابق داشت و سختگیری مطالعه را بهبود بخشید.
محققان دانشگاه پنسیلوانیا گفتند که این دو مطالعه مقایسه‌ای «سیب با پرتقال» بودند، زیرا گروه‌های مختلف بیماران را بررسی کردند و مطالعه NIH برای تکرار آنها طراحی نشده بود.
دانشمندان NIH گفتند که آنها آسیب های مغزی تروماتیک یا ضربه مغزی را در این بیماران تشخیص نداده اند. تشخیص هایی که در عوض ارائه کردند، همه به اصطلاح «اختلالات عصبی عملکردی»، اغلب ناشی از استرس هستند.
مطالعات علت خارجی بالقوه علائم سندرم هاوانا را رد نکردند. اما دکتر چان گفت، اگر کسی درگیر نبود، استرس “ممکن است یافته های ما را بیشتر توضیح دهد.”
دکتر چان گفت: «توجه به این نکته مهم است که افراد مبتلا به اختلالات عصبی عملکردی به هر علتی علائمی دارند که واقعی، ناراحت کننده و درمان آنها بسیار دشوار است.
تشخیص NIH خشم بسیاری از افراد مبتلا به علائم سندرم هاوانا را برانگیخت که گفتند این توهین آمیز و نادرست است زیرا به معنای روان تنی یا نتیجه هیستری جمعی است.
دکتر رلمان که یکی از رهبران یک گروه متخصصین بود که توسط سازمان‌های اطلاعاتی و دیگری توسط آکادمی ملی علوم تشکیل شده بود، گفت که کار آن گروه‌ها نشان داده است که علائم برخی از کارکنان دولتی آسیب دیده نمی‌تواند ایجاد شده باشد. استرس یا عوامل روانی اجتماعی به تنهایی.
دکتر رلمن گفت، مطالعات NIH به جای اینکه در مواردی که شواهد اضافی نشان می‌دهند اتفاق عجیبی در جریان بوده است، علائم متفاوتی را گزارش کرده‌اند، به گروه بزرگی از افرادی که علائم مختلفی را گزارش کرده‌اند، پرداخته است. در این موارد، یک دستگاه قابل پنهان که قادر به ارائه انرژی هدایت شده به روشی هدفمند است، می تواند مسئول باشد.
دکتر رلمان گفت: «جمع کردن همه این موارد به روشی که انجام دادند، صرفاً درخواست مشکل است.
مارک زید، وکیل چندین نفر مبتلا به علائم سندرم هاوانا، گفت که بسیاری از مقامات فعلی و سابق که در NIH تحت درمان قرار می‌گیرند از این که قبل از انتشار در مورد این مطالعه مطلع نشده‌اند، ناراحت بودند. آقای زید گفت که به برخی از بیماران گفته شده است که باید در این مطالعه شرکت کنند تا برای علائم خود از دولت درمان شوند. آقای زید گفت که این موضوع سوالات اخلاقی را در مورد رضایت بیماران مطرح کرده است.
دکتر چان با آن مخالفت کرد و گفت که افرادی که شرکت کردند این کار را با کمال میل انجام دادند و می توانستند هر زمان مطالعه را ترک کنند.
اما آقای زید گفت که می ترسد سیا و سایر سازمان های اطلاعاتی به طور نادرست از این مطالعه برای تقویت یافته های خود استفاده کنند که نمی توانند علت خارجی موارد سندرم هاوانا را تعیین کنند.
آقای زید گفت: “نگرانی این است که جامعه اطلاعاتی قصد دارد از این مطالعه استفاده کند تا نشان دهد که فقدان شواهد مدرک است.” “و اینطور نیست.”