فیبرومیالژیا یک بیماری طولانی مدت است که به دلیل ایجاد درد عضلانی گسترده، خستگی، مشکلات خواب و لکه های حساس در بدن شناخته می شود. در حالی که علت دقیق فیبرومیالژیا ناشناخته است، این وضعیت میلیون‌ها نفر در سراسر جهان و تقریباً 6.4 درصد از جمعیت عمومی در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. فیبرومیالژیا عمدتاً بر زنان تأثیر می گذارد و تقریباً 80 تا 90 درصد موارد تشخیص داده شده را شامل می شود. مدیریت فیبرومیالژیا نیازمند رویکردی چندوجهی، با تمرکز ویژه بر عنصر مهم و شناخته شده خودمراقبتی است. در این مقاله، پیچیدگی‌های فیبرومیالژیا را بررسی می‌کنیم، اهمیت خودمراقبتی در مدیریت آن را بررسی می‌کنیم و نکات عملی برای گنجاندن استراتژی‌های خودمراقبتی در زندگی روزمره ارائه می‌کنیم.
فیبرومیالژیا چیست؟
1. تعریف و علائم
فیبرومیالژیا یک بیماری پیچیده و اغلب اشتباه است. این یک بیماری روماتیسمی در نظر گرفته می شود که اغلب تحت اختلالات مرتبط با آرتریت طبقه بندی می شود، اگرچه باعث التهاب یا آسیب به مفاصل، ماهیچه ها یا سایر بافت ها نمی شود. فیبرومیالژیا در درجه اول بر عضلات و بافت های نرم تأثیر می گذارد و منجر به درد و ناراحتی مداوم در سراسر بدن می شود.
برخی از علائم رایج فیبرومیالژیا عبارتند از:
- درد گسترده: مشخصه بارز فیبرومیالژیا درد گسترده ای است که نواحی مختلف بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. اگرچه بیماران معمولاً درد را به عنوان یک درد مبهم و مداوم توصیف می کنند، اما همچنین می تواند باعث سوزش یا احساس تیراندازی شود.
- امتیاز مناقصه: علاوه بر درد گسترده، افراد مبتلا به فیبرومیالژیا اغلب حساسیت در نقاط خاصی از بدن را تجربه می کنند. این لکه‌های حساس اغلب در نزدیکی مفاصل ایجاد می‌شوند، اما می‌توانند در نواحی دیگر مانند گردن، شانه‌ها، سینه، باسن و زانو نیز ظاهر شوند.
- خستگی: خستگی مزمن یک علامت شایع فیبرومیالژیا است، صرف نظر از کیفیت خوابی که فرد دریافت می کند. خستگی می تواند ناتوان کننده باشد و به مشکلاتی در تمرکز و حافظه کمک کند که اغلب به عنوان “مه فیبرو” شناخته می شود.
- اختلالات خواب: بسیاری از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا دچار اختلالات خواب، از جمله مشکل در به خواب رفتن، ماندن در خواب یا رسیدن به خواب ترمیمی می شوند. این اختلالات می تواند به افزایش خستگی و تشدید علائم دیگر کمک کند.
- سردرد: افراد مبتلا به فیبرومیالژیا اغلب سردردهای مزمن مانند میگرن و سردردهای تنشی را گزارش می دهند.
- حساسیت به محرک ها: افزایش حساسیت به محرک های مختلف یکی از ویژگی های رایج فیبرومیالژیا است. علائم ممکن است شامل افزایش حساسیت به نور، صدا، دما و لمس باشد.
- سفتی، سختی: سفتی صبحگاهی و سفتی عضلات پس از دوره های عدم تحرک در افراد مبتلا به فیبرومیالژیا شایع است. این علامت می تواند با حرکت و کشش ملایم بهبود یابد.
2. چالش های تشخیصی
تشخیص فیبرومیالژیا می تواند چالش برانگیز باشد، زیرا هیچ آزمایش یا مطالعه تصویربرداری خاصی وجود ندارد که بتواند به طور قطعی وجود آن را تایید کند. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از تاریخچه پزشکی، معاینات فیزیکی و علائم خاص برای تشخیص فیبرومیالژیا، با پیروی از معیارهای تعیین شده مانند کالج روماتولوژی آمریکا استفاده می کنند.
3. نقش استرس در فیبرومیالژیا
استرس یک محرک مهم برای علائم فیبرومیالژیا در نظر گرفته می شود. رابطه بین استرس و فیبرومیالژیا دو طرفه است، زیرا خود این شرایط می تواند سطح استرس را تشدید کند. استرس مزمن می تواند منجر به افزایش درک درد و بدتر شدن علائم دیگر شود. این تعامل بر اهمیت مدیریت استرس در مدیریت کلی فیبرومیالژیا تاکید می کند.
تاثیر فیبرومیالژیا بر کیفیت زندگی چیست؟
زندگی با فیبرومیالژیا می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد. درد مداوم و سایر علائم مرتبط می تواند منجر به محدودیت های فیزیکی، پریشانی عاطفی و انزوای اجتماعی شود. افراد مبتلا به فیبرومیالژیا ممکن است انجام وظایف روزمره، حفظ شغل و شرکت در فعالیت های اجتماعی را چالش برانگیز بدانند که در نهایت بر رفاه کلی آنها تأثیر می گذارد.
نقش خودمراقبتی در مدیریت فیبرومیالژیا
در حالی که فیبرومیالژیا فاقد درمان است، مدیریت علائم و درمان را می توان از طریق یک رویکرد جامع تسهیل کرد. فراتر از دارو و درمان‌ها، ادغام شیوه‌های خودمراقبتی یک مؤلفه اساسی و تأثیرگذار در مدیریت مؤثر این وضعیت است. در اینجا نحوه تأثیر خودمراقبتی بر کیفیت زندگی افراد مبتلا به فیبرومیالژیا آمده است:
1. رویکرد کل نگر به مراقبت از خود
خودمراقبتی در زمینه فیبرومیالژیا شامل اتخاذ یک رویکرد کل نگر است که به سلامت جسمی، ذهنی، عاطفی و معنوی می پردازد. این شامل تکنیک‌های مختلفی است که به منظور افزایش رفاه عمومی و کاهش تداخلی که علائم فیبرومیالژیا در فعالیت‌های روزانه ایجاد می‌کنند، می‌باشد. برخی از نمونه‌ها عبارتند از مدیتیشن ذهن آگاهی، یوگا، طب سوزنی، تغذیه درمانی و رایحه درمانی. درگیر شدن در فعالیت های خلاقانه مانند نقاشی، نوشتن، یا موسیقی نیز به عنوان نوعی ابراز خود و رهایی عاطفی برای افراد مبتلا به فیبرومیالژیا عمل می کند.
2. راهبردهای خودمراقبتی فیزیکی
آ. تمرین منظم: در حالی که فعالیت بدنی می تواند برای افراد مبتلا به فیبرومیالژیا چالش برانگیز باشد، ورزش های کم تاثیر مانند پیاده روی، شنا و یوگا مفید هستند. تحقیقات نشان می دهد که این فعالیت ها می توانند به بهبود انعطاف پذیری، کاهش درد و بهبود عملکرد کلی بدن کمک کنند.
ب خواب کافی: اختلالات خواب در فیبرومیالژیا رایج است و اولویت دادن به بهداشت خوب خواب بسیار مهم است. به گفته بنیاد خواب، کمبود خواب می تواند احساس درد و حساسیت ناشی از فیبرومیالژیا را تشدید کند. بهبود کیفیت خواب شامل چندین مرحله کلیدی است، از جمله ایجاد یک برنامه خواب ثابت، بهینه سازی محیط خواب برای راحتی، و ترکیب تکنیک های آرامش قبل از خواب.
مربوط: خواب و ایمنی: چگونه خواب کافی به هماهنگی متابولیک کمک می کند
ج. تغذیه متعادل: یک رژیم غذایی متعادل و غنی از مواد مغذی برای سلامت کلی ضروری است. بررسی ادبیات انجام شده در سال 2018 نشان می دهد که دستیابی به سطوح تغذیه ای مطلوب می تواند منجر به کاهش سطح درد شود. برخی از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا با پرهیز از برخی غذاهای محرک مانند غذاهای سرشار از قند، کافئین و افزودنی های فرآوری شده، بهبود علائم را گزارش می کنند.
3. راهبردهای خودمراقبتی ذهنی و عاطفی
آ. مدیریت استرس: مدیریت موثر استرس ضروری است، به ویژه با توجه به ارتباط بین علائم فیبرومیالژیا و استرس. تکنیک هایی مانند مدیتیشن ذهن آگاهی، تمرینات تنفس عمیق و آرام سازی پیشرونده عضلانی می توانند به کاهش استرس و افزایش آرامش کمک کنند.
مربوط: مدیریت استرس: چگونه بر استرس غلبه کنیم و آن را به شیوه های سالم تبدیل کنیم
ب درمان شناختی رفتاری (CBT): CBT یک رویکرد درمانی است که بر تغییر الگوها و رفتارهای افکار منفی تمرکز دارد. یک مطالعه اخیر نشان داد که CBT در مدیریت علائم فیبرومیالژیا با پرداختن به جنبه های روانشناختی این بیماری موثر است. نتایج نشان داد که افرادی که CBT دریافت کردند کاهش قابل توجهی در اختلال درد داشتند. علاوه بر این، این شرکت‌کنندگان تمایل کمتری برای فاجعه‌سازی درد نشان دادند و تأثیر کمتری از علائم فیبرومیالژیا بر فعالیت‌های روزانه‌شان گزارش کردند.
ج. روابط حمایتی: ایجاد یک شبکه پشتیبانی قابل اعتماد برای افراد مبتلا به فیبرومیالژیا حیاتی است. ارتباط با دوستان، خانواده یا گروه‌های حمایتی می‌تواند حمایت عاطفی، درک و احساس جامعه را فراهم کند.
4. اصلاح سبک زندگی
آ. قدم زدن: یادگیری سرعت دادن به خود برای افراد مبتلا به فیبرومیالژیا بسیار مهم است. متعادل کردن فعالیت و استراحت می تواند به جلوگیری از تشدید علائم کمک کند و تاثیر خستگی را به حداقل برساند.
ب تعادل زندگی کاریمدیریت استرس ناشی از کار و ایجاد تعادل بین زندگی حرفه ای و شخصی برای مدیریت فیبرومیالژیا ضروری است. ارتباط آزاد با کارفرمایان در مورد امکانات بالقوه می تواند به یک محیط کاری حمایتی تر کمک کند.
ج. تکنیک های آرامش بخش: ترکیب تکنیک های آرام سازی مانند تصاویر هدایت شده، آرام سازی پیشرونده عضلانی و بیوفیدبک می تواند به مدیریت درد و ایجاد حس آرامش کمک کند.
5 نکته کاربردی برای اجرای خودمراقبتی
باز کردن فواید خودمراقبتی به مدیریت شرایط مختلف سلامت از جمله فیبرومیالژیا کمک زیادی می کند. در اینجا، ما نکات عملی را برای گنجاندن بی‌وقفه خودمراقبتی در برنامه‌های روزانه‌تان ارائه می‌کنیم و بهزیستی کلی و مدیریت علائم را ارتقا می‌دهیم.
1. یک طرح شخصی مراقبت از خود ایجاد کنید
هر فردی که با فیبرومیالژیا زندگی می کند تجربه منحصر به فرد خود را دارد و آنچه برای یک فرد موثر است ممکن است لزوماً نتایج یکسانی را برای فرد دیگر به همراه نداشته باشد. آزمایش با رویکردهای مختلف و تنظیم برنامه در صورت نیاز برای یافتن ترکیبی مؤثر از برنامه‌های خودمراقبتی حیاتی است.
2. اهداف واقع بینانه تعیین کنید
تعیین اهداف واقع بینانه و قابل دستیابی هنگام گنجاندن مراقبت از خود در زندگی روزمره ضروری است. به جای هدف گذاری برای تغییرات شدید سبک زندگی، با اهداف کوچک و قابل کنترل شروع کنید. برای مثال، می‌توانید روزانه ۱۰ دقیقه در اطراف محله پیاده‌روی کنید یا زمان نمایش صفحه را به ۳۰ دقیقه قبل از خواب محدود کنید تا کیفیت خواب بهتری داشته باشید. پیشرفت تدریجی می تواند منجر به موفقیت طولانی مدت و یک روال خودمراقبتی پایدار شود.
3. اولویت بندی فعالیت های خودمراقبتی
در میان مسئولیت ها و تعهدات روزانه، نادیده گرفتن مراقبت از خود آسان است. با این حال، اولویت دادن به خودمراقبتی برای مدیریت موثر علائم فیبرومیالژیا بسیار مهم است. برای فعالیت های خودمراقبتی، زمان اختصاص داده شده را برنامه ریزی کنید و با اهمیتی مشابه با سایر تعهدات رفتار کنید.
4. با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ارتباط برقرار کنید
ارتباط باز و شفاف با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی برای مدیریت موثر فیبرومیالژیا حیاتی است. بحث در مورد استراتژی‌های خودمراقبتی با متخصصان مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند منجر به توصیه‌های شخصی شده و اطمینان حاصل شود که هر گونه تغییر با طرح کلی درمان مطابقت دارد.
5. نظارت و تنظیم کنید
به طور منظم تأثیر استراتژی های خودمراقبتی بر علائم فیبرومیالژیا را بررسی کنید. برای ردیابی سطوح درد، انرژی و تغییرات کلی سلامتی یک دفتر خاطرات داشته باشید. اگر راهبردهای خاصی ثابت شد که ناکارآمد هستند یا علائم را تشدید می کنند، مایل به تنظیم و بررسی رویکردهای جایگزین باشید.
نتیجه
خودمراقبتی به عنوان سنگ بنای مدیریت علائم فیبرومیالژیا است و ابزارهای ارزشمندی را در اختیار افراد قرار می دهد تا از پیچیدگی های این بیماری مزمن عبور کنند. افراد مبتلا به فیبرومیالژیا با اولویت دادن به رفاه خود از طریق شیوه های شخصی سازی شده خودمراقبتی، می توانند به طور فعال به ناراحتی های جسمانی رسیدگی کنند، پریشانی عاطفی را کاهش دهند و در مواجهه با چالش های روزانه تاب آوری را پرورش دهند. خودمراقبتی به افراد این امکان را می‌دهد تا با استفاده از یک استراتژی جامع که جنبه‌های ذهنی، عاطفی و فیزیکی را در نظر می‌گیرد، کنترل سلامت خود را مجدداً در دست بگیرند و کیفیت عمومی زندگی خود را بهبود بخشند. در نهایت، پرورش فرهنگ خودمراقبتی نه تنها تأثیر علائم فیبرومیالژیا را کاهش می‌دهد، بلکه حس عمیقی از توانمندی و انعطاف‌پذیری را در بین افرادی که با این بیماری زندگی می‌کنند پرورش می‌دهد.
ارجاع:
1. Vincent A، Lahr BD، Wolfe F، Clauw DJ، Whipple MO، Oh TH، Barton DL، St Sauver J. شیوع فیبرومیالژیا: یک مطالعه مبتنی بر جمعیت در شهرستان اولمستد، مینه سوتا، با استفاده از پروژه اپیدمیولوژی روچستر. مراقبت از آرتریت (هوبوکن). مه 2013؛ 65 (5): 786-92. doi: 10.1002/acr.21896. PMID: 23203795; PMCID: PMC3935235.
2. Wolfe F1، Clauw DJ، Fitzcharles MA، Goldenberg DL، Katz RS، Mease P، Russell AS، Russell IJ، Winfield JB، Yunus MB. کالج آمریکایی روماتولوژی معیارهای تشخیصی اولیه برای فیبرومیالژیا و اندازه گیری شدت علائم. مراقبت از آرتریت (هوبوکن). مه 2010؛ 62 (5): 600-10.
3. Mizelle, K. & Fontaine, KR ورزش و فعالیت بدنی برای فیبرومیالژیا. J Musculoskel Med. 2011؛ 28:310-316
4. مرکز ملی سلامت تکمیلی و یکپارچه. (2020، 18 نوامبر). فیبرومیالژیا: در عمق، بازیابی شده در 18 نوامبر 2020، از NCCIH
5. Adler-Neal، AL، & Zeidan، F. (2017). مدیتیشن ذهن آگاهی برای فیبرومیالژیا: ملاحظات مکانیکی و بالینی. گزارش های روماتولوژی فعلی، 19 (9)، 59. PubMed