او همچنین بر اهمیت واقعبین بودن تأکید کرد و به شما پیشنهاد داد که اهداف کوچکی را تعیین کنید که بر آنها کنترل دارید، مانند سه ساعت صرف آمادهسازی رزومهتان، در مقابل اینکه به خودتان بگویید تا هفته آینده شغل جدیدی پیدا خواهید کرد. دکتر اشنایر گفت که هدف دوم “دستورالعملی برای اضطراب است، زیرا این هدفی است که شما مستقیماً روی آن کنترل ندارید.” او همچنین ورزش، مدیتیشن و آرامش را به عنوان اولین قدم، و درمان و دارو را توصیه می کند اگر اضطراب شما بیش از حد تحمل شود.
دکتر روزمارین گفت، مهمتر از همه این است که خودتان را فاجعه نکنید یا قضاوت نکنید. او افزود: «معمولاً مردم در آنجا دچار مشکل می شوند. زمانی است که احساس میکنند عصبی، ترس، استرس میشوند، و سپس از این واقعیت که احساس استرس میکنند ناراحت میشوند – متا-نگرانی.» در عوض، او پیشنهاد میکند که راحت بروید: «توجه کنید که احساس اضطراب میکنید. فقط وانمود نکنید که هیچ اتفاقی نمی افتد آن را تصدیق کنید.»
شما تنها نیستید، به خصوص در حال حاضر
این بیماری همه گیر در واقع ما را آماده کرد – یا حداقل پیش نمایشی را به ما داد – از احساس اضطراب پس از ترک. به گفته اداره خدمات بهداشت روانی و سوء مصرف مواد: «میزان افسردگی و اضطراب قبل از همهگیری در حال افزایش بود، اما غم و اندوه، ضربه و انزوای فیزیکی و اجتماعی که بسیاری از مردم در طول همهگیری تجربه کردند، این مسائل را تشدید کرد.» یعنی جامعه ای از افراد همفکر وجود دارد، شاید اکنون بیشتر از قبل. دکتر ویلات گفت: «ما به یقین می دانیم که افرادی هستند که هرگز قبل از شیوع بیماری همه گیر، معیارهای اختلال اضطراب فراگیر را رعایت نکرده بودند، که اکنون چنین هستند.
خوب یا بد، کووید آن باند را برای ما پاره کرد. آیا ما آرزوی یک بیماری همه گیر در جهان را داریم؟ البته نه.» دکتر ساچوک گفت. اما آسترهای نقره ای وجود داشته است. این بیماری همهگیر ثابت کرد که بسیاری از ما میتوانیم به سرعت در یک زمان آشفته سازگار شویم، از جمله آنهایی که از هرج و مرج بیزاریم. ظهور تماسهای ویدیویی و برنامههای انعطافپذیر، هفته کاری سنتی را به شیوههایی تغییر داد که برای برخی از افراد مستعد اضطراب مفید بوده است.
وقتی در سال 2022 شغل دیگری را ترک کردم، شغلی که برای آن استخدام شده بودم و تنها سه ماه بود که انجام می دادم، حملات اضطرابی نداشتم. چه چیزی تغییر کرد؟ برای یک چیز، من قبلاً در این راه رفته بودم، و جاده های آشنا کمتر از جاده های جدید ترسناک هستند. من قبل از شروع به کار یک فریلنسر تمام وقت بودم، بنابراین بازگشت به زندگی کنسرت – چیزی که زمانی مرا می ترساند – نیز خوب به نظر می رسید. و در سال 2022، من هم مثل بقیه خسته بودم. ایده تنظیم برنامه خودم و اینکه بتوانم چرت های ظهر را داشته باشم جذاب بود، نه ناتوان کننده.
علاوه بر این، در سال 2021 کتابی را فروخته بودم و ترک آن به این معنی بود که واقعاً برای نوشتن آن وقت داشتم. دوستانی برای دیدن داشتم، پول در بانک و داروهای ضد افسردگی در جریان خونم. و استعفا منجر به اختلال عمده ای در روال من نشد، زیرا کار تمام وقت من از راه دور بود، و حالا که ترک کرده بودم … هنوز از راه دور بودم.
زمانی که تصمیم به ترک آن گرفتم، بدون هیچ نوسانی بی پایان، اقدام کردم. من با ترک سیگار تغییر بسیار بزرگی در زندگی ام ایجاد می کردم، اما همه چیز را در نظر گرفتم، اینطور نشد احساس کنید خیلی بزرگ