کمبود تستوسترون (TD) در چند سال اخیر مورد توجه قرار گرفته است. این احتمالاً به دلیل افزایش سن جمعیت مردان، افزایش آگاهی ارائه دهندگان پزشکی و تبلیغات مستقیم به مصرف کننده در رسانه ها است.
به طور تصادفی، کلینیک های تستوسترون با میلیون ها مرد در سراسر جهان برای درمان کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ، درمان جایگزین تستوسترون (TRT) را دریافت می کنند. بین سال های 2001 تا 2011، نسخه های TRT در مردان بالای 40 سال در ایالات متحده بیش از سه برابر شده است، از 0.81٪ در سال 2001 به 2.91٪ در سال 2011.
میزان شیوع TD یا هیپوگنادیسم در مردان 45 ساله و بالاتر 38.7٪ است، در حالی که تخمین خام 5.6٪ دارای کمبود علامتی آندروژن است. اما در بین این مردان علامت دار، تنها 12 درصد درمان می شوند.
در حالی که تستوسترون نقش اساسی در ویژگی های فیزیکی معمول مردانه، مانند توده عضلانی و قدرت و رشد موهای صورت و بدن ایفا می کند، انتظار می رود تستوسترون سرم (T) با افزایش سن مردان کاهش یابد، به خصوص با سبک زندگی ناسالم.
داده های مطالعه پیری مردان ماساچوست (MMAS) نشان داد که مردان 79-40 ساله به ترتیب 0.8-1.6٪ و 1.7-2.8٪ سالانه کاهش سالانه T آزاد کل داشتند. این گزارش به این معنی است که تقریباً 2.5٪ از مردان بالای 40 سال سطح T به طور غیرطبیعی پایین بر اساس سطح هورمون تنها دارند.
اگرچه نادیده گرفتن مزایای TRT، به ویژه در مردانی که هیپوگنادیسم اولیه تشخیص داده شده است، دشوار است، اما بحث های زیادی در مورد خطرات و مزایای آن وجود دارد. بنابراین، روند افزایشی استفاده از تستوسترون ممکن است آن چیزی نباشد که پزشک دستور داده است. این مقاله سه دلیل را بیان می کند که چرا توصیه TRT به آموزش و مشاوره بیشتر بیمار نیاز دارد.
درمان جایگزینی تستوسترون (TRT) چیست؟
درمان جایگزینی تستوسترون (گاهی اوقات درمان جایگزینی آندروژن نامیده می شود) یک درمان به طور گسترده برای مردان مبتلا به کمبود علامت دار تستوسترون یا هیپوگنادیسم است. شواهد نشان می دهد که TRT می تواند مزایای قابل توجهی از جمله بهبود قدرت و عملکرد فیزیکی، افزایش میل جنسی و سطح انرژی، تراکم استخوان بهتر و اثرات محافظتی قلبی را ارائه دهد.
برای افراد مبتلا به هیپوگنادیسم، به ویژه آنهایی که قادر به تولید طبیعی تستوسترون نیستند، TRT به عنوان مکملی عمل می کند که جایگزین سطوح پایین تستوسترون در بدن آنها می شود. TRT به اشکال مختلفی مانند چسب های پوستی و دهانی، ژل، تزریقی و ایمپلنت در دسترس است. این روش‌ها تستوسترون را مستقیماً وارد خون می‌کنند که باعث کاهش اثرات نامطلوب بر روی کبد می‌شود.
امروزه، TRT به طور فزاینده ای برای استفاده غیرپزشکی محبوب شده است، از جمله:
- تقویت عملکرد جنسی
- دستیابی به سطوح انرژی بالاتر
- ساخت توده عضلانی برای بدنسازی
با این حال، با وجود مزایای مستند TRT، برخی از هشدارها وجود دارد. شواهد کنونی نشان می دهد که TRT دارای اثرات نامطلوب طولانی مدت است و ممکن است هیچ فایده ای فراتر از پرداختن به علت TD نداشته باشد، به خصوص اگر دلیل ثانویه وجود داشته باشد.
در اینجا چند نکته در مورد تجویز بیش از حد درمان جایگزین تستوسترون وجود دارد:
1. درمان با تستوسترون لزوماً با کیفیت زندگی مرتبط نیست
تأکید فزاینده ای بر داشتن کیفیت زندگی معقول (QoL) به ویژه در سنین بالا وجود دارد، زیرا برای شادی و رفاه کلی بسیار مهم است. اکثر مردم می خواهند سبک زندگی خود را داشته باشند و تا زمانی که ممکن است راحت باشند.
متأسفانه، مردان مبتلا به هیپوگنادیسم علامتدار ممکن است کمبود انرژی، اختلال در زندگی جنسی، خستگی و افسردگی را تجربه کنند که همه اینها می تواند بر کیفیت زندگی آنها تأثیر بگذارد.
با این حال، داده های محدودی وجود دارد که کاهش تستوسترون مرتبط با سن را با مشکلات کیفیت زندگی مرتبط می کند. در حالی که واضح است که T پایین می تواند منجر به علائمی شود که می تواند کیفیت زندگی را تغییر دهد، TRT ممکن است برای مردان مسن با سطح تستوسترون پایین بدون علامت ضروری نباشد.
هیپوگنادیسم بالینی تنها نشانه تایید شده توسط FDA برای جایگزینی با تستوسترون درمانی در مردان است. در سال 2015، FDA یک بولتن ایمنی صادر کرد که در آن به استفاده از TRT به عنوان درمانی برای تستوسترون پایین مرتبط با افزایش سن به دلیل افزایش احتمال حمله قلبی و سکته هشدار داد.
در سالنامه طب داخلی نویسندگان مجله به این نتیجه رسیدند که اگرچه TRT ممکن است بهبود جزئی در عملکرد جنسی ایجاد کند، اما برای سایر علائم رایج پیری، از جمله عملکرد فیزیکی، انرژی، سرزندگی، علائم افسردگی، یا شناخت، فواید کمی وجود دارد.
یک مطالعه اخیر روی 69 مرد 18 و 65 ساله مبتلا به نارسایی سلولی لیدیگ، TRT معمولی را به مدت دوازده ماه دریافت کردند. نتایج نشان داد که TRT قابل توجهی نداشت بهبود علائم اضطراب، افسردگی، خستگی، عملکرد جنسی و کیفیت کلی زندگی در مقایسه با دارونما.
2. تستوسترون درمانی عوارض جانبی دارد
اثرات مفید TRT به ندرت مورد مناقشه قرار می گیرد و به طور گسترده منتشر می شود، اما اخیراً با بحث و جدل مواجه شده است. چندین مطالعه نشان می دهد که استفاده از تستوسترون با عوارض جانبی همراه است و ممکن است منع مصرف داشته باشد یا می تواند سایر شرایط پزشکی را بدتر کند، مانند:
آپنه خواب
مطالعات مربوط به ارتباط بین TRT و آپنه انسدادی خواب (OSA) نتایج متفاوتی داشته است. برخی از مطالعات استدلال می کنند که سطح تستوسترون مستقیما باعث یا بدتر شدن OSA نمی شود، در حالی که برخی دیگر نشان داده اند که TRT با چندین مکانیسم فیزیولوژیکی OSA را تشدید می کند.
در اینجا تصویری وجود دارد که مکانیسم های فیزیولوژیکی را نشان می دهد:
عکس. 1
آپنه خواب اختلالی است که تولید تستوسترون شما را مختل می کند و علیرغم داشتن یک استراحت کامل شبانه در طول روز احساس خستگی و کسالت می کند. افزایش سطح تستوسترون بدون رسیدگی به آپنه خواب ممکن است آن را بدتر کرده و خطرات خطرناک سلامتی را افزایش دهد.
مرتبط: در اینجا مقالات دیگری درباره YHF وجود دارد آپنه خواب و بیخوابی.
مسائل قلبی عروقی
در حالی که تستوسترون دارای خواص محافظتی قلبی و ضد التهابی است، خطر قلبی عروقی احتمالی مرتبط با مکمل تستوسترون نیز وجود دارد، که FDA را بر آن می دارد تا توصیه کند از TRT در هیپوگنادیسم مرتبط با سن استفاده نکنید.
بر اساس مجله پزشکی آمریکا، مردانی که از TRT برای TD وابسته به سن استفاده می کنند در معرض خطر حمله ایسکمیک گذرا، سکته مغزی ایسکمیک و انفارکتوس میوکارد هستند، به ویژه در دو سال اول. این مطالعه نرخ بروز خام را 1.19 (1.11-1.27 در هر 100 نفر در سال) گزارش کرد.
BPH
مانند تستوسترون پایین، با افزایش سن مردان با هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) معمول است. در حالی که مردان مبتلا به هیپوگنادیسم می توانند از مکمل تستوسترون بهره مند شوند، ممکن است برای مردان مبتلا به BPH چندان ایمن نباشد. بزرگ شدن پروستات یکی از عوامل خطر مهم مرتبط با TRT است. این نگرانی به دلیل توانایی بدن برای تبدیل تستوسترون به دی هیدروتستوسترون (DHT) است که به تحریک افزایش اندازه پروستات معروف است.
یک کارآزمایی تصادفی‌سازی شده نشان داد که اندازه پروستات مردان میانسالی که به مدت هشت ماه مکمل تستوسترون دریافت کرده‌اند تا 12 درصد افزایش یافته است. گفته می شود، مردانی که علائم BPH دارند و TRT دریافت می کنند ممکن است بدتر شدن آن را تجربه کنند.
از سوی دیگر، داده‌های اخیر نشان داده‌اند که سطوح بالای T سرمی با کاهش خطر BPH مرتبط است. اما علیرغم مطالعات فراوان در مورد این موضوع، کارشناسان هنوز به نتیجه گیری قطعی دست پیدا نکرده اند.
مرتبط: اینم یکی دیگه مقاله YHF در مورد بزرگ شدن پروستات
سرطان پروستات
یکی دیگر از خطرات شناخته شده TRT سرطان پروستات است. جای تعجب نیست زیرا درمان محرومیت از آندروژن یک درمان اساسی برای مردان مبتلا به سرطان پروستات پیشرفته است. به دلیل خطرات موجود، کارشناسان یک دستورالعمل بالینی را برای استفاده از TRT توصیه می کنند.
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید هنگام تجویز مکمل تستوسترون در مردانی که بیماران پرخطر هستند، احتیاط کنند. این بیماران شامل مردان دارای بستگان درجه یک مبتلا به سرطان پروستات و آفریقایی-آمریکایی هایی هستند که آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) > ng/mL 3 دارند.
سرطان پستان
هیچ مدرک قطعی وجود ندارد که نشان دهد تستوسترون می تواند مستقیماً منجر به ایجاد سرطان سینه شود. با این حال، کارشناسان نمی توانند نادیده بگیرند که سطوح بالای T ممکن است منجر به افزایش معطر شدن آندروژن های اگزوژن به استرادیول زیست فعال شود. این یک مشتق فعال از استروژن است که ممکن است گیرنده های بافت پستان را تحریک کرده و خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد.
علاوه بر این، یک مطالعه، اگرچه محدود است، بروز سرطان سینه را در 45 مرد در طول ده سال در طولانی مدت TRT 11٪ نشان داده است. آیا حجم نمونه کوچکی است؟ بله همینطور است. و تحقیقات بیشتری لازم است، اما خطر وجود دارد. استفاده از TRT صرفاً برای افزایش میل جنسی ممکن است بهترین گزینه نباشد.
مرتبط: اینم یکی دیگه مقاله YHF در مورد توصیه های غربالگری سرطان سینه
سایر اثرات تستوسترون درمانی
استفاده نادرست از تستوسترون همچنین می تواند منجر به عوارض جانبی دیگری شود، مانند:
3. کاهش تستوسترون یک روند طبیعی پیری است
بر اساس انجمن اورولوژی آمریکا (انجام ندهید)، سطح تستوسترون خون زیر 300 نانوگرم در دسی لیتر پایین در نظر گرفته می شود. با این حال، برخی از کارشناسان و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مخالف هستند. آنها احساس می کنند که 250 نانوگرم در دسی لیتر باید حد معقولی برای حمایت از تشخیص T پایین باشد.
مشکل پایین بودن تستوسترون سرم مرتبط با سن این است که سطوح نرمال به طور قابل توجهی بین افراد متفاوت است. دامنه مواردی که نرمال تلقی می شوند به قدری گسترده است که تعیین اینکه آیا آنها بسیار کم هستند یا فقط یک روند طبیعی پیری هستند می تواند چالش برانگیز باشد.
شواهد نشان می دهد که سطح تستوسترون با افزایش سن در همه مردان تقریباً 1 تا 3 درصد در سال کاهش می یابد. در یک مطالعه در سال 2001، محققان دریافتند که میزان بروز سطح تستوسترون کمتر از حد طبیعی به بیش از 20 درصد مردان بالای 60 سال، 30 درصد بالای 70 سال و 50 درصد در سنین 80 سال افزایش یافته است. با این حال، تنها 2٪ از همان گروه سنی هیپوگنادیسم علامت دار را تجربه می کنند.
4. کل سیستم را در نظر بگیرید
نکته ای که باید در مورد جایگزینی تستوسترون در نظر گرفت این است که سطوح آن بر اساس برخی رفتارها و شرایط سلامتی متفاوت است. به جای پرداختن به سطح پایین، مهم است که کل سیستم را در نظر بگیرید. به عنوان مثال، رفتارهای سالم می تواند سطح را افزایش دهد. تمرینات با شدت بالا سطح تستوسترون کل را بهبود می بخشد. شرایطی مانند استرس مزمن، محرومیت از خواب و آپنه خواب می توانند تولید تستوسترون را کاهش دهند.
علاوه بر این، علائم کلاسیک مانند کاهش میل جنسی، نعوظ خود به خودی کمتر، کاهش تراکم استخوان و افسردگی ممکن است ناشی از عواملی غیر از تستوسترون پایین باشد. به عنوان مثال، میل جنسی کم می تواند ناشی از شرایط روانی یا پزشکی باشد که در مردان مسن شایع است. چنین شرایطی شامل بیماری عروق کرونر، نارسایی کلیه یا مردان مبتلا به اختلالات خوردن است [Meuleman and Van Lankveld et al.]. به طور مشابه، اختلال نعوظ می تواند ناشی از یک اختلال عصبی، نارسایی عروقی یا مصرف مواد باشد. [N Engl J Med 2007].
مرتبط: در اینجا یک مقاله YHF درباره 7 عامل خطر که باعث هیپوگنادیسم در مردان می شود.
نتیجه
کمبود تستوسترون یک وضعیت پزشکی است که می تواند منجر به مشکلات کیفیت زندگی شود. و نمی توان انکار کرد که درمان با تستوسترون می تواند به رفع آنها کمک کند. اما این نیز درست است که سطح تستوسترون به طور طبیعی با افزایش سن مردان کاهش می یابد و علائم ممکن است لزوما رخ ندهند. مهم است که جنگل را برای درختان از دست ندهید. صرفاً درمان سطح پایین ممکن است فرصتی از دست رفته برای کشف علل باشد.
عقیده رایج در مورد مکمل تستوسترون این است که می تواند جوانی و شادابی را حتی برای مردان مسن تر که در غیر این صورت سالم هستند، تقویت کند. تبلیغات رسانه ای احتمالاً با چنین اطلاعات نادرستی ارتباط دارد، که منجر به افزایش محبوبیت و تجویز بیش از حد TRT شد.
اما مانند هر درمان پزشکی دیگری، TRT نیاز به بررسی کامل و آموزش بیمار دارد. علیرغم بسیاری از مطالعات، محققان هنوز مزایای واضح یا عوارض جانبی استفاده از تستوسترون را در دراز مدت مشخص نکرده اند. بنابراین اگر شما و پزشکتان در حال بررسی تستوسترون درمانی هستید، مطمئن باشید که هیچ مشکل دیگری وجود ندارد و مزایای آن ارزش خطرات را دارد.